تحلیل و بررسی دیوان هنر جندقی

هنر جندقی از شاعران برجسته ی قرن سیزده هجری است که در انواع مختلف شعری به هنر نمایی پرداخته است. وی فرزند شاعر بزرگ خطّه ی کویر، یغمای جندقی است. شعر هنر، در استحکام و استواری کلام و الفاظ شاید بر آثار پدرش یغما نیز ترجیح داشته باشد. دیوان او شامل غزلیات، قصاید، قطعات، ترکیب بند، رباعیات و چند مستزاد است. قصاید او غالباً به سبک کمال الدین اسماعیل ( خلّاق المعانی) است. تسلط هنر بر زبان و ادبیات عربی باعث شده است به آسانی بتواند از اصطلاحات خاص آن زبان بهره برده و در جای جای اشعار خود آنها را به کار برد. در دیوان وی علاوه بر موارد ذکر شده، مکتوباتی نیز وجود دارد که شامل نامه هایی است که به پدر و دوستان خود نوشته ، که از نظر ادبی قابل توجه است. با بررسی هایی که نگارنده در اشعار هنر انجام داده است، مشخص گردید که با وجود تأثراتی که از پیشینیان داشته، نمی توان وی را شاعر سبک بازگشت به حساب آورد.